Kategoryzacja agroturystycznej bazy noclegowej

Polska Federacja Turystyki Wiejskiej "Gospodarstwa Gościnne" prowadzi kategoryzację agroturystycznej bazy noclegowej. Kategoryzacji podlegają wszystkie obiekty znajdujące się na terenach wiejskich, których prowadzenie nie wymaga decyzji administracyjnych i które nie podlegają ustawowemu obowiązkowi standaryzacji. Dopuszcza sie również kategoryzację obiektów podlegających obowiązkowi standaryzacji, w tym jednak przypadku jest to jedynie dodatkowa forma oceny jakości.

Kategoryzacja jest gwarancją odpowiedniej jakości usług w zależności od przyznanej kategorii. Gospodarstwa jednocześnie zyskują prawo do umieszczenia oferty w materiałach promocyjnych Federacji. Znak jakości przyznany przez Federację na pewno nie pozostaje bez wpływu na zainteresowanie turystów pobytem w takim, a nie innym gospodarstwie.

Kategoryzacji podlegają zarówno całe obiekty jak i poszczególne pomieszczenia noclegowe. Na wniosek zainteresowanych gospodarstw oraz po uiszczeniu odpowiedniej opłaty Inspektorzy PFTW przeprowadzają inspekcję kategoryzacyjną. Sprawdzany jest stan, wyposażenie obiektu według specjalnych formularzy standaryzacyjnych. Obiekt musi spełniać zarówno ogólne jak i szczegółowe wymagania dla określenia kategorii w danym typie zakwaterowania.

Każda kwatera, która otrzymała określoną kategorię ma prowo posługiwać się znakiem PFTW "Gospodarstwa Gościnne" przez okres dwóch lat. Po tym okresie w celu utrzymania przywilejów kwatery skategoryzowanej konieczne jest ponowne wystąpienie do Federacji i poddanie obiektu inspekcji.

Kwatery kategoryzowane są w następujący sposób od kategorii najniższej do najwyższej:

* kategoria standard
* kategoria *
* kategoria **
* kategoria ***

źródło: http://wakacje.agro.pl/newsa/info.php?ab=src&dr=kateg&nd=id_00

Agroturystyka dla rodzin z dziećmi

Agroturystyka "oferta specjalna" - przyjmujemy rodziny z dziećmi

Specjalizacja w agroturystyce staje się coraz bardziej pożądana. W innych sektorach rynku turystycznego segmentacja jest stosowana powszechnie. W polskiej agroturystyce jest w fazie wstępnej. Wynika to głównie z tego, że pozornie wydaje się iż mniej ryzykowna jest strategia oferowania takiego samego produktu dla wszystkich klientów. Jednak, nie jest możliwe sprostanie potrzebom wszystkich grup klientów w każdym gospodarstwie agroturystycznym.

Przy dość dużej podaży, jaką już się obserwuje w polskiej agroturystyce, trzeba szukać wyróżnienia i własnych klientów. Oferowany produkt specjalistyczny musi dla klienta stanowić gwarancję jakości i spełnienia minimum wymagań, czyli być dostosowany do jego potrzeb. Temu celowi służy kategoryzacja dla obiektów specjalistycznych, która w sposób jasny i zrozumiały dla kwaterodawców precyzuje określone kryteria dostosowane do wybranej kategorii konsumentów.

Oprócz kryteriów technicznych w uzyskaniu kategorii agroturystycznego gospodarstwa specjalistycznego odgrywają również czynniki związane z osobą kwaterodawcy, a mianowicie rodzinne i zawodowe predyspozycje do tworzenia specjalistycznej oferty. W najbliższym czasie, wzorem innych krajów europejskich, w Polsce będzie prowadzona nie tylko kategoryzacja wiejskiej bazy noclegowej ale i kategoryzacja dla obiektów specjalistycznych. W skali kraju specjalistycznych produktów agroturystycznych będzie kilka.

Przygotowując się do przyjmowania rodzin z dziećmi trzeba uwzględnić potrzeby i oczekiwania tej grupy konsumenckiej. Rodziny z dziećmi oczekują:

* bezpiecznej przestrzeni do zabawy w budynku i na zewnątrz,
* pokoju do zabaw z zestawem zabawek (może być w zaadaptowanej stodole, budynkucgospodarczym),
* obecności zwierząt w gospodarstwie i bezpiecznego z nimi kontaktu,
* rozbudowanego placu zabaw,
* kontaktu z innymi dziećmi,
* wyposażenia w gry towarzyskie, książki dla dzieci, kolorowanki,
* sprzętu: rowerki, samochodziki, hulajnogi,
* zorganizowanych programów edukacyjnych dla dzieci,
* posiłków przystosowanych dla dzieci (małe porcje, często serwowane min.5 razy w ciągu dnia, ciekawie i apetycznie dekorowane, możliwość uczestnictwa dzieci w przygotowaniu określonego posiłku)
* dużych pokoi,
* przynajmniej jednego dnia w tygodniu opieki nad dziećmi ze strony gospodarzy,
* dla niemowląt: miejsca do przewijania, przygotowywania posiłków, wanienki, łóżeczka.


Dzieci są najbardziej wdzięcznymi odbiorcami agroturystyki, ale jednocześnie najżywotniejszymi klientami. Przygotowanie oferty musi być przemyślane i na każdym odcinku dopracowane, by zapewnić zarówno komfort jak i bezpieczeństwo.

Szczególnie dobrze musi być rozbudowany plac zabaw, gdyż na nim większość czasu spędzają odwiedzający nas milusińscy. Teren taki najlepiej zlokalizować w miejscu umożliwiającym obserwowanie bawiących się maluchów. Miejsce zabaw powinno być osłonięte od wiatru i tylko częściowo nasłonecznione, powinno sprzyjać dziecięcej fantazji i kreatywności przy równoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa. Część powierzchni powinna być utwardzona, szczególnie do zabaw ruchowych (np. gra w piłkę), wyposażona w różne urządzenia. Niezbędnym elementem wyposażenia placu zabaw jest piaskownica z obrzeżem. Jest szczególnie atrakcyjna, gdy w pobliżu znajduje się woda (brodzik, beczka z deszczówką), suchy piasek szybko staje się nudny. Piaskownica powinna być uzupełniana wypłukanym piaskiem rzecznym. Płukanie piasku ma na celu oczyszczenie go z ziemi, co powoduje, że nie brudzi on gdy jest wilgotny. Piaskownica powinna być ustawiona w miejscu dostatecznie zacienionym . Na placu zabaw nie powinno zabraknąć urządzeń umożliwiających sprawdzenie fizycznej zręczności i sprawności takich jak huśtawka, ważka dwuramienna, drabinki, pnie z drzew z konarami okorowane i dobrze wygładzone, imitacje pojazdów, koni z drewna.

Jednym z ulubionych dziecięcych zabaw jest wspinanie się. Służyć temu mogą drzewa, które znajdują się w ogrodzie. Nawet te nieużyteczne sadowniczo można wykorzystać jako drzewo do wspinania. Na takim można, na jego mocnych konarach ulokować chatkę i liny do wspinaczki, huśtawkę, drabinki sznurowe, sieci. Zanim jednak taki obiekt zostanie udostępniony dzieciom, należy dokładnie skontrolować, czy można obciążać wszystkie jego konary. Odpowiednie przycięcie zbutwiałych fragmentów, zapobiegnie wypadkom.

Obok problemów technicznych w ogródkach i na placach zabaw trzeba rozwiązać jeszcze kwestię doboru roślin. Dziko rosnące krzewy tworzą idealne warunki dla dziecięcych zabaw. Przy doborze roślin należy zwracać uwagę, by nie były to gatunki trujące i kolczaste. W sąsiedztwie placu zabaw nie powinno się sytuować elementów, które mogą stać się przyczyną wypadków (np. wysokie schody, murki oporowe).

Dzieci bardzo cenią sobie obecność zwierząt. Utrzymywanie tzw. zwierząt namacalnych w gospodarstwie specjalizującym się w przyjmowaniu rodzin z dziećmi jest nieodzowne. Ważne jest by było parę sztuk małych zwierząt. Gatunki, z którymi najchętniej przebywają dzieci to kózki, owieczki, króliki. Dużym zainteresowaniem cieszy się ptactwo (ozdobne rasy kur, kaczek, gęsi, pawie, strusie) oraz kuce, świnki wietnamskie. Obecność zwierząt w gospodarstwie pozwala dzieciom obserwować cykl życia zwierzęcia (szczególne wrażenie wywiera moment narodzin) oraz uczestniczyć ich w obrządku.

Dzieci potrzebują miejsca do zabawy, nie zawsze chcą siedzieć spokojnie i muszą się od czasu do czasu porządnie wyszaleć. Stąd też potrzeba obszernego placu zabaw ale i też zabezpieczenia pomieszczenia z zabawkami, domkami, miejscem na gry sportowe w okresie niepogody. Ważne jest by pokoje przygotowane dla rodzin z dziećmi były duże, wyposażone w łóżeczka dla małych dzieci, by zabezpieczono urządzenia i gniazdka w pokojach gościnnych i w pokoju zabaw, by była możliwość suszenia bielizny w łazience lub na balkonie, by w łazience niski taboret, wkładka dziecięca do WC.

W gospodarstwie takim musi być też specjalna obsługa np. przy jedzeniu dzieci są obsługiwane jako pierwsze, życzenia maluchów są brane pod uwagę, dzieciom wolno hałasować, dzieci mają programy edukacyjne w ogrodzie, lesie, gospodarstwie oraz różnego rodzaju zorganizowane zabawy. W ofercie podstawowej powinna być zagwarantowana możliwość opieki nad dziećmi przynajmniej jeden dzień w tygodniu.

Przygotowując ofertę dla rodzin z dziećmi trzeba przede wszystkim kochać dzieci, rozumieć ich potrzeby i oczekiwania oraz mieć odpowiednie predyspozycje i przygotowanie merytoryczne. Wówczas nasz wysiłek i staranie zostaną również odpłacone uśmiechem i radością dziecka oraz wdzięcznością rodziców.

Elżbieta Dryjańska
źródło: http://www.wakacje.agro.pl/newsa/pokaz.php?id=68

Ceny uslug agroturystycznych

Pomyślne wyniki w działalności agroturystycznej w dużym stopniu zależą od prawidłowego określenia cen wynajmowanych kwater. To właśnie one decydują o popycie na ten typ usług i o zysku całego przedsięwzięcia.

Wysokie ceny mogą zniechęcić potencjalnych turystów, niskie zaś Mogą doprowadzić właścicieli gospodarstw agroturystycznych do poważnych strat. Trzeba zatem znaleźć złoty środek, tj. optymalną cenę za proponowany wypoczynek, która zadowoli obie strony. Z dotychczasowej praktyki wynika, że decyzje odnośnie cen zapadają spontanicznie, nie opierają się na jakichkolwiek obliczeniach wynikających z kosztów usług lub z analizy rynku. W efekcie proponowane cenniki usług agroturystycznych na tym samym terenie są bardzo zróżnicowane, pomimo tych samych warunków mieszkaniowych i podobnej oferty żywieniowej. Różnice te mają swe źródło m.in. w braku ewidencji kosztów. Bez podstawowej informacji odnośnie nakładów materiałowych i pracy oraz kosztów z nimi związanych trudno jest mówić o realności cen usług agroturystycznych. Ważne jest zatem prowadzenie księgi przychodów i rozchodów. Ewidencja rachunkowości będzie podstawą do analizy kosztów, ustalania cen i opłacalności usług związanych z prowadzeniem gospodarstwa agroturystycznego.

Kalkulacja
Wyznaczenie ceny na usługi jest trudne i niesie duże ryzyko nietrafnie podjętej decyzji, która będzie miało konsekwencje dla dalszej działalności.
Warto zatem pamiętać, że ustalając wartość usługi, należy wziąć pod uwagę:

* Koszty jej wytworzenia. Cena nie powinna być niższa od kosztów produkcji, w przeciwnym wypadku powstają straty finansowe.
* Zysk jednostkowy. Wielkość jego powinna uwzględniać przewidywaną stopę zwrotu z zainwestowanego kapitału.
* Przychody pieniężne w ciągu całego roku, które powinny pokryć wartość zainwestowanego kapitału obrotowego i umożliwić dalszy rozwój dotychczasowej działalności, a nawet umożliwić jej wzrost.


Różnicowanie cen
Specyfiką rynku turystycznego jest różnicowanie cen. Wyznaczają je takie kryteria, jak: sezon, jakość produktu, rodzaj nabywców, częstotliwość korzystania z usług, charakter płatności, czas pobytu turystów itp. Stosowanie różnego rodzaju zniżek jest metodą na przyciąganie klientów oraz na przedłużanie sezonu turystycznego, co w efekcie pozwala na lepsze wykorzystanie obiektu, który poza sezonem jest nieużytkowany. Obniżka cen poza sezonem dotyczy tylko noclegów, a zasadniczy dochód w tym okresie mogą przynosić usługi towarzyszące.

Uwzględniając czas pobytu, należy stosować zasadę: im dłużej, tym taniej (w przeliczeniu na dzień pobytu). Zniżki przy dłuższym odpoczynku powinny być odczuwalne dla klienta na tyle, aby chciał pozostać w tym samym miejscu zamiast wybierać następne w innym regionie. Warto zwrócić uwagę, że z turystyki wiejskiej korzystają głównie rodziny z dziećmi i emeryci. Różnicowanie opłat dla tych grup klientów ma również istotne znaczenie.

Decyzje w zakresie cen zawsze muszą być dobrze przemyślane i skalkulowane. Nie mogą być ani zbyt niskie, ani zbyt wysokie, gdyż wiąże się to z niebezpieczeństwem zniechęcenia turystów do oferty. Wszelkie zmiany związane z rabatami czy podwyżką dotychczas proponowanej opłaty mogą być różnie interpretowane przez turystów. Przy zbyt dużej obniżce ceny goście mogą odnieść wrażenie, że usługa jest niskiej jakości. Z kolei wysoka cena powoduje, że goście będą oczekiwać wysokiego standardu usługi i dodatkowych atrakcji gospodarstwa agroturystycznego.

Na podstawie materiałów Polskiej Federacji Turystyki
Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne” opracowała
Anna Mazurkiewicz
str.17

Co decyduje o rentowności gospodarstwa agroturystycznego
Dla każdego gospodarstwa agroturystycznego ważne jest: w pełni wykorzystana baza noclegowa,
maksymalnie długi okres wynajmowania kwater, dodatni wynik finansowy, gwarantujący zwrot poniesionych kosztów oraz zysk na dalsze doskonalenie oferty. Ujemny wynik finansowy lub równy poniesionym kosztom świadczy o nieopłacalności przedsięwzięcia agroturystycznego...

opracowała Anna Mazurkiewicz
źródło: http://www.zamiastem.pl/agroturystyka/art1.html

Agroturystyka w Polsce

W Polsce pojęcie agroturystyki pojawiło się stosunkowo niedawno, a w polskiej literaturze naukowej spotykane jest jeszcze bardzo rzadko. Agroturystyka, wchodzi w obręb zdecydowanie szerzej definiowanej turystyki wiejskiej, czyli formy rekreacji odbywającej się na obszarach "prawdziwej wsi" i obejmującej wiele rodzajów aktywności związanej z turystyką pobytową, krajoznawczą, aktywną, specjalistyczną, kulturową itp. Drzewiecki (1995) określa agroturystykę jako "formę wypoczynku odbywającego się na terenach wiejskich o charakterze rolniczym, opartą o bazę noclegową i aktywności rekreacyjne związane z gospodarstwem rolnym lub równoważnym i jego otoczeniem (przyrodniczym, produkcyjnym i usługowym)".

Spędzanie czasu wolnego w gościnnej zagrodzie wiejskiej nie jest jednak w Polsce czymś zupełnie nowym. Wakacyjne pobyty u górali podhalańskich, dość powszechne już na przełomie XVIII i XIX wieku, zostały potem szeroko spopularyzowane przez Tytusa Chałubińskiego, uznawanego za "turystycznego odkrywcę Tatr i Podhala". Pierwsze formy zorganizowanego wypoczynku na wsi wprowadziła w Polsce w 1937 roku Spółdzielnia Turystyczno-Wypoczynkowa "Gromada". Działania te kontynuowano w okresie powojennym pod nazwa "wczasy pod gruszą". Ta forma wypoczynku nie wytrzymywała jednak konkurencji ze zorganizowanymi formami turystyki masowej (pracownicze wczasy grupowe), finansowanymi przez przedsiębiorstwa państwowe i różne organizacje społeczne i polityczne. Jakkolwiek organizowany niegdyś wypoczynek "pod gruszą" znacznie odbiegał od propagowanego obecnie modelu spędzania wakacji na wsi, to należy stwierdzić, że istnieją jednak niemałe doświadczenia w działalności rekreacyjnej na obszarach wiejskich.
Rozwój agroturystyki, obserwowany w Polsce od początku lat 90-tych, nie przebiega jednakowo we wszystkich regionach kraju. Wyraźnie dominują obszary, które charakteryzują się szczególną atrakcyjnością turystyczną a zwłaszcza walorami wypoczynkowymi oraz przyrodniczymi i antropogenicznymi walorami krajoznawczymi. Regiony te cechuje ponadto obecność niewielkich wprawdzie obszarowo, ale niezwykle atrakcyjnych krajobrazów pierwotnych oraz naturalnych. Towarzyszą im najczęściej harmonijnie ukształtowane krajobrazy kulturowe, z niedużym udziałem obszarów zurbanizowanych.

źródło: http://www.agroturystyka.cl-consulting.com.pl/agro.php

Agroturystyka w Europie

W Europie Zachodniej agroturystyka przeżywa prawdziwy renesans. Cieszy się tam poparciem władz państwowych i lokalnych. Zdobyła już ważną pozycję na rynku turystycznym, angażując 10-20% popytu. Jest dobrym sposobem zwiększania dochodu i zatrudnienia. Jest to szansa dla tych, którzy nie chcą być rolnikami, ale swoją przyszłość wiążą z życiem na wsi. Agroturystyka jest dziś podstawowym elementem promocji przyjazdów do większości krajów europejskich i nawet dla jednodniowych turystów ma szereg atrakcji. Proponuje się im specjalne formy spędzania wolnego czasu: festyny, pokazy związane z rolnictwem, usługi gastronomiczne z tradycyjną kuchnią, sklepy, degustacje miejscowych produktów żywnościowych, wina, piwa, przetworów mlecznych. Dla tych turystów, którzy pragną pozostać dłużej proponuje się pokoje gościnne i samodzielne mieszkania urlopowe z odrębną kuchnią. W krajach skandynawskich popularne są domki letniskowe przy gospodarstwach rolnych. W Holandii turyści korzystają z własnych lub wynajmowanych przyczep kempingowych albo namiotów. Niektórzy właściciele goszczę głównie młodzież, oferując im noclegi w schroniskach.

źródło: http://www.agroturystyka.cl-consulting.com.pl/agro.php

Etnoturystyka

Etnoturystyka posiada pewne cechy agroturystyki i odbywa się na odwzorowanej, charakterystycznej dla danej grupy etnicznej bazie w plenerze wiejskim oraz jest naśladownictwem zasad i sposobu życia, ubioru w ramach obrzędu i kultury danej grupy etnicznej np. Wikingowie, Indianie, Kowboje, Łemkowie itp. Uczestnicy turystyki etnicznej sami wytwarzają sobie stroje i budują bazę - infrastrukturę pobytową.

Turystyka etniczna ostatnio jest coraz bardziej modna. Kiedyś jej pewne formy - trendy były nam udostępniane tylko na obozach harcerskich.Budowano wówczas wigwamy (namioty indiańskie) , czy chaty starosłowiańskie itp. Traktowano to głównie jako zabawę i zdobywanie sprawności harcerskich. Innych grup etnicznych jakby w ogóle nie znano ,a tak naprawdę to ówczesne władze PRL-u nie chciały uświadomienia etnicznego tylko urawniłowki dla całego narodu ( wszyscy są równi - tacy sami proletariusze i muszą się łączyć w ideologii komunizmu), każdy obyczaj i jego kultywacja mogła być niebezpieczna dla ludu jak religia. Natomiast kulturę Indian przybliżano specjalnie aby napiętnować imperializm amerykański, który w imię demokracji wytrzebił i pozamykał w rezerwatach taki waleczny i wolny naród jak Indianie. Ponadto władze PRL - u raczej podsycały do waśni i nienawiści etniczno - narodowych niż chciałyby te konflikty łagodzić czy przełamywać. W myśl socjotechnicznej zasady, że skłóconym narodem jest łatwiej manipulować i sterować. Obecnie odrodzenie narodowe stało się odrodzeniem wielu ciekawych grup etnicznych jak np.: Łemkowie, Kaszubi, Kurpie, Pomorzacy, Ślązacy itd. Nie mówiąc, że komunikacja i szybka wymiana doświadczeń (internet) przybliża nam Wikingów, Eskimosów, Łużuczan itd. Trzeba pamiętać o tym, że etnoturystyka może odbywać się nie tylko na terenach istniejących gospodarstw rolnych, lecz i poza nimi, a także tworzyć własne od podstaw obozowiska.

Etnoturysta, który przebywa w gospodarstwie etnograficznym poza zaspokajaniem podstawowych świadczeń uczy się dodatkowo kultury danej społeczności i to jest ten markowy wielowarstwowy produkt tego gospodarstwa lub siedliska. Wielowarstwowy ponieważ oprócz nauki oryginalnego sposobu wyżywienia i noclegu, nakłada szereg innych obowiązków jak np. wyprodukowanie (uszycie) własnego stroju odpowiedniego dla danej grupy etnicznej czy historyczno – etnograficznej (broń, zbroje, meble itp.) Nauka języka np. łemkowskiego czy kaszubskiego jest tu produktem jak zarówno obyczaju jak i obrzędu.

źródło: http://free.of.pl/p/pia/polska_izba_agroturystyki_etnoturystyka.htm

Ekoturystyka

Ekoturystyka to podróżowanie przyjazne środowisku, które odbywa się z zwykle na obszarach atrakcyjnych przyrodniczo i krajobrazowo, i która przyczynia się do ochrony środowiska naturalnego oraz kulturowego tych regionów. Jej uczestnikami są ludzie o dużej świadomości ekologicznej i wrażliwości przyrodniczej.

Trzy najważniejsze cechy ekoturystyki wyróżniające ją spośród innych form podróżowania to:
* ekoturystyka jest formą aktywnego i dogłębnego zwiedzania obszarów o wybitnych walorach przyrodniczych i kulturowych,
* ekoturystyka strzeże harmonii ekosystemów przyrodniczych i odrębności kulturowej lokalnych społeczności,
* ekoturystyka dostarcza środków finansowych skutecznej ochronie wartości dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego oraz przynosi realne korzyści ekonomiczno–społeczne ludności miejscowej.

Koncepcja, istota i filozofia podróżowania zwanego ekoturystyką nie jest czymś nowym, ale dopiero w ostatnich latach nastąpiło jej uściślenie i zdefiniowanie. Styl aktywnego i dogłębnego zwiedzania miejsc przyrodniczo cennych, przyjazny przyrodzie i kulturze, jest pewnego rodzaju powrotem do tradycji podróżowania zapoczątkowanych już ponad 100 lat temu.

Ekoturystyka obejmuje różne rodzaje turystyki: kwalifikowaną, krajoznawczą, wypoczynkową, przygodową itp., pod warunkiem, że osoba uczestnicząca w podróży świadomie nie ingeruje w naturalne ekosystemy, wyraża szacunek dla otaczającej ją przyrody i kultury ludności miejscowej, a jej turystyczne wydatki dostarczają funduszy dla ochrony przyrody i lokalnej gospodarki.

źródło: http://www.ekoportal.pl/jetspeed/portal/portal/Ekoturystyka

Agroturystyka

Agroturystyka to ciesząca się z roku na rok coraz większą popularnością moda na tanie wakacje i spędzenie wolnego czasu. Wypoczynek na wsi w wyspecjalizowanych do obsługi ruchu turystycznego gospodarstwach rolnych w rejonach atrakcyjnych turystycznie to najlepszy sposób ucieczki od miejskiego zgiełku i zanieczyszczonego powietrza

Korzystając z tego rodzaju wypoczynku, każdy ma możliwość nie tylko mieszkania z gospodarzami, ale jednocześnie może uczestniczyć w pracach rolnych, mieć kontakt ze zwierzętami. Banalne czerpanie wody ze studni, karmienie zwierząt, zbieranie owoców czy sianokosy wielu osobom sprawiły wiele radości.

Agroturystyka to również dobra domowa kuchnia ze specjałami kuchni regionalnej (zdrowa żywność, własne produkty - świeże wyroby nabiałowe, wspaniałe ciasta i przetwory z domowej spiżarni), o której zbyt często zapominamy w codziennym pośpiechu. Wspólne przygotowywanie posiłków - to poznawanie tajemnic zdrowej kuchni i dużo zabawy.

Na łonie natury - to najważniejszy atut jaki ma do zaoferowania wypoczynek na wsi. Świeże powietrze, czysta woda, bliskość przyrody, świergot ptaków, szum drzew zachęcają do wyjazdu z aglomeracji miejskich. Wyjazd nad morze - dlaczego nie agroturystyka nad morzem, wyjazd w góry - agroturystyka w górach itp

Gospodarstwa ponadto prześcigają się w pomysłach urozmaicających pobyt. Dla miłośników turystyki aktywnej w zależności od pory roku i specyfiki regionu czekają rowery, narty, łodzie (łowienie ryb). Obok spacerów, zwiedzania czy zbierania ziół do domowej apteczk oraz grzybobrania dużym zainteresowaniem cieszą się przejażdżki konne.

Z drugiej strony agroturystyka , jako nowe źródło dochodu, pozwala na zachowanie rodzinnych gospodarstw rolnych, pomaga chronić wiejski styl życia i kultywować tradycje wiejskie. Staje się pomostem łączącym wieś z miastem, pozwalając przy okazji na bliższe poznanie się ludzi.


źródło: http://www.wakacje.agro.pl/newsa/pokaz.php?id=40

Agroturystyczne zauroczenie

Cały rok czekamy na upragniony urlop, marzymy o prawdziwym relaksie i wypoczynku, jednak niekoniecznie o gorących plażach i skwarze, o "wypoczywaniu" wśród tłumów. Ostatnio coraz bardziej przekonuję się, jak wspaniałym pomysłem jest agroturystyka! Jak dla mnie - ma same zalety!
Na codzień często żyjemy w pośpiechu, przemieszczając się po głośnych ulicach zatłoczonych miast, oddychając spalinami, jedząc w pośpiechu to, co oferują nam fastfoody. Tymczasem kilkadziesiąt, czasami kilkanaście kilometrów dalej znajduje się zupełnie inny świat! Są jeszcze miejsca gdzie można posiedzieć w ciszy zakłócanej jedynie śpiewem ptaków, gdzie podjedzie do nas połasić sie kot, gdzie możemy dotknąć i zobaczyć różne zwierzęta domowe i hodowlane, skosztować produktów przyrządzonych własnoręcznie przez wiejskie gospodynie - zdrowych i zawsze świeżych! Zwykle znajdzie się tam miejsce na zabawę dla dzieci, tereny do spacerowania, niekiedy miejsca warte zwiedzania.
W moim przekonaniu agroturystyka jest wspaniałym rozwiązaniem dla tych wszystkich, którzy chcą naprawdę wypocząć zarówno fizycznie jak i psychicznie, trochę zwolnić tempo życia, cieszyć sie naturą i zgodnym z jej rytmem, zdrowym trybem życia.
To wspaniały pomysł na wakacje zwłaszcza dla osób starszych jak i rodzin z małymi dziećmi, dla których rózne wczasy zagraniczne mogą być niewskazane a nawet niebezpieczne.